Ilustracja: Guido Manes, Josefina Kablik na Śnieżnych Kotłach, 1848;
źródło: goryizerskie.pl (obraz w zbiorach Muzeum Karkonoskiego)
Kapłanka karkonoskiej flory
Josephine Kablick (z domu Ettel) przyszła na świat w marcu 1787 roku we Vrchlabí. Jej ojciec był niemieckim właścicielem miejscowej papierni David Ettel, a ponieważ fabryka odnosiła sukcesy, rodzina Ettelów była jedną z najbardziej szanowanych w mieście.
Josephine od najmłodszych lat interesowała się przyrodą, samodzielnie poznawała nauki przyrodnicze. Kiedy miała 12 lat, została wysłana na naukę do klasztoru Urszulanek w Pradze. Po powrocie z Pragi wyszła za mąż Vojtěcha Kablíka, który pracował w mieście jako miejscowy aptekarz. Ich ślub odbył się 6 października 1806 roku. Podczas, gdy jej mąż przebywał w Pradze, ona spacerowała po górach i coraz więcej czasu spędzała na studiowaniu tamtejszych roślin. Kiedy poznała lekarza Wenzeslausa Manna, znacznie pogłębiła swoją wiedzę w zakresie botaniki. Po powrocie do Vrchlabí zaczęła gromadzić okazy roślin występujących w Karkonoszach. Dla Wenzeslausa Manna zebrała kolekcję porostów, która stała się podstawą jego pracy doktorskiej.
Zaliczała się do najbardziej aktywnych i wytrwałych zbieraczek skamieniałości roślin i zwierząt kopalnych, przede wszystkim w Sudetach. Od 1825 r. zebrane przez nią okazy, trafiały do wszystkich najważniejszych ośrodków naukowych w Europie. O jej odkryciach pisali wybitni botanicy. Korespondowała z najwybitniejszymi uczonymi tamtej epoki. W 1859 r. została członkiem honorowym Towarzystwa Geologicznego w Dreźnie.
Pierwiosnek maleńki (Primula minima) rozpoznany został jako nowy gatunek właśnie przez Josephine Kablick. Do dzisiaj wiele muzeów europejskich posiada w swoich zbiorach zebrane przez nią okazy.
Na cześć Josephine Kablick nadano nazwy kilku przekazanym przez nią skamieniałościom oraz roślinie Rhizolithes kablikae.
Josefina Kablíková zmarła 21 lipca 1863 roku Po II wojnie światowej we Vrchlabí ku jej pamięci nazwano jedną z ulic.